Obszar gminy znajduje się w zasięgu lubelsko – zamojskiego regionu klimatycznego, który cechuje się dominacją wpływów kontynentalnych. Klimat lokalny gminy modyfikowany jest przez warunki fizjograficzne – rzeźba terenu, głębokość zalegania wód gruntowych, rodzaj podłoża, szata roślinna (głównie lasy).
Cyrkulacja powietrza
Na teren gminy napływają w przewadze masy powietrza polarno – morskiego i polarno – kontynentalnego (90,5% częstości występowania wszystkich mas powietrza w ciągu roku). Powietrze arktyczne napływa rzadko (ok. 6% przypadków w roku), najczęściej w zimie i na wiosnę, a najrzadziej napływa powietrze zwrotnikowe.
Stosunki termiczne
Średnia temperatura powietrza w obszarze gminy kształtuje się następująco:
- zima -2,8°C
- wiosna +7,2°C
- lato +16,4°C
- jesień +7,6°C
- okres chłodny +1,0°C
- okres ciepły +13,2°C
- rok +7,2°C
Okres wegetacyjny, ze średnią temperaturą dobową ponad 5°C, wynosi przeciętnie ok. 203 dni (w pn. – wsch. części kraju ok. 190 dni, w pn. – zach. ok. 220 dni).
Niekorzystną cechą klimatu jest występowanie przygruntowych przymrozków, średnia data ostatnich przymrozków przypada ok. 20 maja (max może wystąpić ok. 10 czerwca), średnia data pierwszych jesiennych przymrozków przypada ok. 20 września, najwcześniej może pojawić się ok. 31 sierpnia.
Opady atmosferyczne
Dla obszaru gminy roczna suma opadów wynosi około 600 mm, w półroczu letnim 380 mm, półroczu zimowym 220 mm. Średnia suma opadów w poszczególnych porach roku przedstawia się następująco:
- zima 100 mm
- wiosna 130 mm
- lato 240 mm
- jesień 130 mm
- okres wegetacyjny 425 mm
Opady śniegu pojawiają się w listopadzie, pokrywa śniegowa pojawia się przeciętnie w połowie grudnia i występuje do połowy marca (okres odwilży).
Wiatry
W obszarze gminy przeważają wiatry zachodnie (SW, W, NW) – stanowiące 47,6% ogółu wiatrów. Drugie miejsce pod względem częstości występowania przypada na wiatry z sektora wschodniego (E, SE, NE) – 29,1%. Cisze stanowią 10,6%.
Zachmurzenie
Obszar gminy, podobnie jak południową Lubelszczyznę charakteryzuje najmniejsze zachmurzenie w Polsce. Średnie roczne wynosi 6,3 do 6,6 w 11-stopniowej skali pokrycia nieba, usłonecznienie sięga 46 – 50% usłonecznienia względnego. Najwyższe wartości usłonecznienia notuje się w sierpniu i wrześniu (48 – 50%), najniższe zaś w listopadzie i styczniu (22%). Średnia wartość usłonecznienia względnego w okresie wegetacyjnym wynosi 46%. Najlepsze warunki usłonecznienia posiadają obszary wyniesione.
Mgły
Mgły są ważnym elementem klimatu z uwagi na możliwość rozprzestrzeniania zanieczyszczeń oraz ze względów bioklimatycznych. Na obszarze gminy nie występują dość często, najczęściej obserwowane są w październiku i listopadzie. Duży wpływ na ich występowanie wywierają czynniki lokalne – rzeźba terenu, wilgotność podłoża. Mgły występują najczęściej w południowym obszarze gminy (padół Zamojski).
Na modyfikację klimatu mają wpływ lokalne warunki fizjograficzne. W granicach gminy występują lokalne różnice między klimatem Działów Grabowieckich i Padołu Zamojskiego. Wyniesione Działy Grabowieckie charakteryzują większe amplitudy powietrza, lepsze usłonecznienie na południowych stokach; Padół Zamojski charakteryzuje się większą stabilnością mas powietrza, mniejszą amplitudą temperatury powietrza, większą częstotliwością występowania mgieł.
Zróżnicowana rzeźba terenu i udział powierzchni leśnych wpływa na zróżnicowanie topo- i mikroklimatu gminy, gdzie wyróżnia się:
- obszary wierzchowinowe o przewadze terenów posiadających dobre warunki nasłonecznienia i korzystne warunki opadowe (stoki o ekspozycji W, WS, WN), bardzo dobre warunki aerosanitarne, o małej częstotliwości występowania mgieł;
- obszary obniżeń dolinnych, terasy nadzalewowe i zalewowe dolin rzecznych, o słabej wentylacji, co sprzyja tworzeniu się mrozowisk i mgieł;
- obszary leśne o swoistych warunkach bioklimatycznych, cechujące się dużą zacisznością, dużym zaciemnieniem, łagodnym przebiegiem dobowych elementów meteorologicznych;
- obszary położone w sąsiedztwie kompleksów leśnych, cechujące się okresowym zaciemnieniem i dużą zacisznością, co sprzyja utrzymywaniu się wilgoci w glebie.